Tweede week vrijwilligerswerk

Lieve bloglezers!

Hier maar weer eens een verhaal van mij om jullie op de hoogte te houden van mijn belevenissen hier.

De vorige keer was ik gestopt met het nieuws dat we in een internetcafe zaten waar we met de taxi 20 km voor hebben gereden....Toen we terug wilden konden we nergens een taxi vinden en ook geen restaurantje om nog wat te eten. Gelukkig kwam er een vriendelijke Vietnamnees aan maar die kon (net zoals de rest hier) geen woord engels. Hij belde iemand en opeens kreeg ik zijn vrouw aan de telefoon die wel engels kon. Haar uitgelegd dat we een taxi terug wilden naar ons hotel en dit heeft zij vervolgens weer tegen haar man gezegd, die een taxi heeft geregeld voor ons...lief he!! In het hotel konden we ook geen eten meer krijgen dus dan maar avondeten in de vorm van cakejes en chips:P

De volgende ochtend ging de wekker weer om 6.20 en zaten we om 7.00 weer aan het ontbijt:) en zaten we om 7.30 op de fiets naar het centrum. Ik zou met Anita en onze gids meegaan naar de stad om hier nog meer spulletjes voor het klaslokaal te gaan kopen, de rest bleef achter om te gaan schoonmaken. Het centrum had een (hele luxe) auto gehuurd met chaufeur zodat we naar de stad konden. Het was de bedoeling om eerst geld te gaan halen maar we konden nergens een geldautomaat vinden met mastercard of maestro, heel vervelend! We hebben schoolbankjes gekocht voor in het lokaal, ventilatoren, een radio, een klok, een bureau voor de docent en nog heel veel speelgoed en lesmateriaal. Om ongeveer 12.30 waren we weer terug in het centrum, spullen uitgeladen en gelunched. Na de lunch zijn we begonnen met het schuren van de oude bankjes die nog aanwezig waren en opgeknapt moesten worden. Om 14.00 werden de nieuwe schoolbankjes en het bureau gebracht en in elkaar gezet door de winkel waar we ze hebben gekocht. Na het schuren hebben we de tafeltjes voor de eerste keer in de verf gezet en hebben we verder geholpen met ventilatoren in elkaar zetten. Heel leuk om te zien hoe enthousiast iedereen is van het centrum (en dan alleen de bewoners, want de staff komt weinig kijken!). De "ouderen" in het centrum willen allemaal graag kijken en ook de kinderen staan constant voor de ramen te springen omdat ze zo graag naar binnen willen. Om 16.30 weer op de fiets terug naar het hotel en even met thuis gebeld. Tijdens het eten nog even gesproken over een situatie op het centrum waar we eigenlijk geen raad mee weten. Het is namelijk zo dat een van de oudere kinderen, wat ook een geestelijke beperking heeft de kleine kindjes verschoont en heel ruig in bed gooit en hier vast bind, terwijl de staff (leidster) erbij zit om haar wenkbrauwen te epileren. Het is zo wreed en onmenselijk om dit te zien en we weten eigenlijk niet goed wat we ermee aan moeten want dit kan gewoon echt niet en gebeurt als de directeur en het andere manangement niet op het centrum is. Na het eten nog op de kamer wat gedronken en daarna maar gaan slapen.

Vrijdagmorgen voor de laatste keer voor het weekend weer naar het centrum gefietst waar we om 8.00 al weer klaar stonden om aan de slag te gaan. Marije en ik hebben de schoolbankjes nog een keer geverfd terwijl de rest binnen in het lokaal de gekochte spullen ging inpakken en opruimen. Om 9.00 zijn we gaan helpen met voeden, we zorgen er nu wel voor dat we nooit alleen in een ruimte zijn omdat het fijner is om met elkaar te communiceren en je je samen ook sterker voelt om eens wat tegen een leidster te zeggen als er wat gebeurd. Ik heb 2 kindjes eten gegeven en daarna hebben we om de beurt wat kindjes uit deze ruimte op schoot genomen en wat extra aandacht gegeven. Het zonnetje scheen vandaag ook voor het eerst dus we hebben ook een paar kindjes meegenomen naar buiten en daar lekker met hen in de zon gezeten. Als je zo`n kindje dan ziet genieten met een lach op het gezicht, weet je weer waarom je toch blijft in dat centrum met zoveel narigheid! Om 11.30 zijn we naar onze 'rustruimte' gegaan (siesta is van 10.30-13.30 en alle kinderen gaan dan naar bed dus dat ritme wil je ook niet verstoren, de staff gaat allemaal naar huis....). Hier even lekker in het zonnetje gezeten en wat geslapen. Toch is die 3 uur veel te lang en nu waren wij al langer doorgegaan met "knuffelen". Na het "rusten" zijn we terug gegaan naar het lokaal. We waren iets te vroeg en zagen weer gebeuren dat een oudere (gehandicapte) jongen de jongere kindjes ging verschonen, wat heel ruig ging, echt moeilijk en maar niet naar kijken....we willen nog even rustig over denken wat we hiermee gaan doen. In het hotel hebben we nog een keer goed geveegd en gedweild en vervolgens alle bankjes in het lokaal hebben gezet. De teacher die het lokaal gaat gebruiken was er inmiddels ook en samen met haar hebben we het lokaal opgevrolijkt door stickers op de muur te plakken en overige versiering aan te brengen. Toen het klaar was hebben we het aan de directeur laten zien en hebben we afgesproken om maandag een klein openingsfeestje te organiseren. Om 15.45 vonden we het mooi geweest en besloten we om weekend te gaan houden. Op de terugweg onderweg nog wat foto`s gemaakt en toen we net weer een heuvel op moesten fietsen ging ik staan op mijn trappers.....en dat had ik dus niet moeten doen. Het tandwiel van mijn fiets knapte kapot en dus moest ik verder lopen (en de berg af gewoon gaan zitten). Op de terugweg nog ergens aan het meer gezeten en mezelf verder laten trekken door Bertine terug naar het hotel. `s avonds weer gegeten en daarna hebben we maar eens een handwasje gedaan (wat kan ik verlangen naar de wasmachine van thuis:P) en daarna nog wat gelezen en gaan slapen.

Zaterdagochtend ging de wekker heerlijk om 8.45 uur! Dus lekker een klein beetje kunnen uitslapen (ook al gaat de bouw aan ons hotel gewoon door). Nog even wat foto`s gemaakt bij het meer en om 10.30 zijn we op de fiets gestapt naar de stad waar we vorige keer met de taxi waren, 20 km verderop dus. Het eerste stuk fietsen was heel heuvelig met veel klimmen maar daarna werd het vlakker en fietsten we mooi door de rijstvelden heen door de kleine dorpjes, waar we voor iedereen een ware atractie waren:P Tijdens het fietsen zie je zoveel moois wat je tijdens de taxirit niet zag, dus echt de moeite waard geweest. Na een dik uurtje waren we in de 'stad' en hebben we eerst even ergens wat gedronken. Bij dit barretje hadden ze geen cola (wat we graag wilden) dus moesten ze het eerst nog even ergens kopen, of we even de tijd hadden. Even later kwam de cola en hadden wij wat we hadden besteld:P Vervolgens de stad doorgefietst op zoek naar een geldautomaat (we geloofden de gids namelijk niet helemaal die zei dat je hier verder nergens kon geld halen met je maestro of mastercard). Onderweg nog even bij een supermarkt langs geweest en met behulp van het point-it boekje een geldautomaat gevonden....die ons ook nog wat geld wilde geven:) Weer verder gefietst naar een internetcafe, waar ik alvast een begin heb gemaakt met deze blog en verder wat heb ge-internet...We zijn met z`n vieren terug gefietst omdat de computer van Anita was gecrasched en ze haar blog nog wilde afschrijven. Onderweg nog wat foto`s gemaakt en om 17.30 waren we (net voor het donker) weer terug in ons hotel. In het hotel verder een rustige avond gehad (en dat voor een zaterdag:P)

Zondagochtend hadden we geen wekker gezet, heerlijk uitgeslapen tot 11.00 uur! Wel jammer dat ze hier geen weekend kennen qua werken, bij het hotel verbouwen ze namelijk dus af en toe wat geslijp enzo. Rond de middag even naar het postkantoor gelopen alleen was die dicht tussentijd (logisch hier:P). Het was zo warm dat we amper buiten konden wezen! We waren van plan nog een eind te gaan wandelen maar hier was het gewoon te warm! Verder een lekkere, luie zondag gehad!

Maandagochtend ging de wekker om 7.15. We hebben namelijk besloten dat we in vervolg om 9.00 uur gaan beginnen in plaats van 8.00 uur. Dit omdat de staff van 8.00-9.00 anders ook niet zoveel doet, enkel kletsen eigenlijk...en dat is nou eenmaal het voordeel van vrijwilligerswerk:P We hebben eerst geholpen met wassen, hierbij gaan alle kindjes buiten in een badje, snel even soppen en dan weer naar binnen op een groot kleed waar ze allemaal met dezelfde handdoek worden afgedroogd. Binnen een half uur hadden we op deze manier 25 kindjes gewassen....tsjah! Na het eten geholpen met voeden en lekker geknuffeld met de kinderen. Tijdens de siesta zijn we het dorpje in gefietst en hebben we snoepjes en drinken gekocht voor het openingsfeestje wat we wilden organiseren voor het nieuwe klaslokaal. Om 14.00 heeft de directeur het lintje doorgeknipt en mochten alle kinderen (dan eindelijk voor hun) naar binnen. Binnen met de kinderen op witte bloemen getekend, die ze vervolgens op de muur mochten plakken, heel leuk om te zien hoe enthousiast de kinderen zijn! (ondanks het grote niveauverschil). Na het feestje nog even geholpen met eten geven en toen we terug wilden werden we nog gewenkt door de verzorgsters van de baby`s. Onze gids had ons verteld dat we daar niet naar binnen mochten i.v.b.m. eventuele ziektes maar toch maar even kijken. We waren er nog maar net binnen of we kregen al een baby in onze handen, allemaal kindjes die "gevonden" zijn. Dit zijn voornamelijk "gezonde" kindjes, die dus niet in dit centrum blijven. Weer terug in het hotel heeft Bertine haar spullen ingepakt, zij gaat namelijk samen met Anita en Adine uit ons hotel verhuizen naar het hotel een paar honderd meter verderop. Samen met Marije nu dus gezellig een 3-persoonskamer! Na het eten zijn Marije en ik even naar hun hotel wezen kijken, daar hebben we ook via de laptop van Anita gezocht naar weekendtrips naar sapa, wat we nog graag willen doen.

Dinsdag weer naar het centrum gefietst, geholpen met voeden en een kindje meegenomen naar een grasveldje, waar we wat hebben gespeeld met de gekochte knuffel-beesten. `s middags hebben we met wat kindjes gespeeld die weinig aandacht krijgen en veel op hun kamer (sommige vastgebonden!) zitten! Verder zijn we nog met de kinderen in het klaslokaal geweest alleen wisten we niet zo goed hoe we alles moesten organiseren (we hebben tenslotte geen pabo gedaan, nog nooit met gehandicapte kindjes gewerkt en kunnen ook geen Vietnamnees....). Alle kinderen waren binnen maar er is zo`n groot verschil in niveau dat je niet alle kinderen wat engelse woordjes kan gaan leren, een paar leren dit wel heel snel en zijn ook heel serieus bij de les. Andere kinderen snappen er helemaal niks van en gaan alleen maar elkaar lopen irriteren. En dan is er nog een meid van de staff die zegt dat ze een teacher is (hele leuke en enthousiaste meid) maar dit dus niet blijkt te zijn....hahaha, ze weet geen orde te houden en wil dus dat wij de lessen gaan geven maar hoe dan als we straks weg zijn! Dus we proberen haar nu de lessen te laten geven en dat wij dan assisteren! Na de les weer geholpen met voeden en om 16.00 terug naar het hotel gefietst. Verder weer een rustige avond gehad, gezellig met mama gebeld!,m`n tweede boek uitgelezen, met mijn nintendo gespeeld en van Marije het spelletje Uno geleerd! Owja en ook nog....mieren weggejaagd uit onze hotelkamer!

Woensdagmorgen was wel wat anders dan de andere morgens want......ik heb voor het eerst hier in Vietnam mijn regenponcho moeten gebruiken...tsjah, liever niet natuurlijk maar nu heb ik hem in ieder geval niet voor niets meegenomen. Op het centrum hebben we geholpen met wassen en voeden en daarna wat extra aandacht aan de kinderen gegeven. Zo had ik een heel klein, misvormd babytje was ik eten heb gegeven (dank aan mijn stage op het consultatiebureau;)). Het viel ons al op dat er gisteren en vandaag veel gebeurde op het centrum, zo werd de tuin heel mooi gemaakt, werden snel nog wat gebouwen geschilderd en de kindjes die vanmorgen gewassen werden kregen opeens allemaal een mooie luier aan (in plaats van een gevouwen luier van spijkerbroeken ofzo) en een truitje en een broekje (anders niet). Toen we zaten te spelen met de kinderen kwam de directeur rond met wat "belangrijke mensen", wat volgens ons op inspectie leek. De kinderen hadden opeens kussentjes en een dekentje in hun box en er stond een lekkere kruidenpot met lemongras....schijn bedriegd! Tussen de middag even in onze "rustruimte" besproken hoe we de middag gingen indelen zodat het iets minder chaotisch zou gaan worden als gisteren. We zouden de kinderen opsplitsen zodat er een groep mee kon naar binnen voor de les en een groep wat buiten zou blijven om daar te spelen. Marije en ik bleven buiten bij de kindjes en hebben ervoor gezorgd dat ze niet voor de ramen van het lokaal gingen kijken, verder hebben we met ze gekegelt en met de bal gespeeld. Pfoeh, dat valt niet mee zeg!! Om 15.00 uur nog weer geholpen met voeden en daarna om 16.00 weer terug naar het hotel gefietst! Hier snel gedouched en op tijd gegeten omdat we met de taxi weer naar het internetcafe gingen, waar ik nu dus ook zit om deze blog te typen.

Dat waren dan weer mijn belevenissen van de afgelopen dagen. Verder speelt hier ook nog het een en ander maar daar zal ik niet te diep op ingaan omdat dat nogal complex is. Zoals jullie misschien uit mijn verhalen ook wel opgemerkt hebben is het hier best heftig allemaal. De manier waarop de staff hier met de kinderen omgaat kan gewoon soms echt niet, ik bedoel hiermee bijvoorbeeld het schoppen of slaan van de kinderen. Kinderen worden hier opgepakt aan hun ledematen en hiermee over de vloer gesleept en vervolgens hun box "ingegooid". Zoals ik hierboven ook al heb getypt, de oudere gehandicapte jongen die jongere kindjes moet verschonen en ze dus vervolgens vastbind in de box, en dit allemaal terwijl de staff ondertussen hun haren zit te wassen, wenkbrauwen zit te epileren etc. Na deze handelingen krijgt de jongen pas zijn eten, dus hij wordt gewoon gemanipuleerd. Dit is iets wat dus totaal niet door de beugel kan en waarvan Anita (reisgenoot) de reisorganisatie van op de hoogte heeft gesteld. Hierop worden nu verschillende activiteiten uitgevoerd, wat dus voor ons allemaal maar even afwachten is hoe het verder zal gaan verlopen, maar het houd je wel bezig! Ik weet dat ik me moet aanpassen aan de cultuur maar omgaan met kinderen in de vorm van mishandeling gaat gewoon te ver en kan absoluut NIET!

Verder gaat het hier dus allemaal z`n gangetje, begin al aardig te wennen aan de relaxte en ontspannen cultuur hier in Vietnam. Het weer is hier ook nog steeds erg goed, soms haast te warm (maar zou nog niet willen ruilen met Nederland). Voor aankomend weekend hebben we nog niet heel veel plannen, misschien het nationale park hier in de buurt bezoeken. Het weekend daarop willen we nog een trip maken naar Sapa, in Noord-Vietnam.

Het is dus hier zeker ook wel genieten (al komt mijn blog misschien een beetje somber over). Genieten van alle mooie dingen hier, de omgeving, het eten, het weer en de mensen. En ook tijdens het vrijwilligerswerk zijn er heel veel mooie momenten. Want wat is er mooier dan met een kindje spelen en dan zo`n brede glimlach op het gezicht terug krijgen.......

Nu is het tijd om een einde te maken aan deze blog! Bedankt voor al jullie reacties, echt leuk als jullie een reactie achterlaten op mijn site zodat ik weet wie mij allemaal volgt:P Dus aarzel niet....;)

Mensen, doe het rustig aan daar in Nederland en ik houd jullie op de hoogte!

Liefs Krista!