weer terug......laatste verhaal!

Lieve allemaal!

Het heeft even op zich laten wachten maar ik had beloofd om nog een laatste blog te typen vanuit Nederland. De tijd vanaf mijn vorige blog is echt omgevlogen, nog zoveel gedaan en meegemaakt dus ik zal het in het “kort” nog proberen te beschrijven. Mochten jullie geen zin hebben om alles te lezen, kom dan eens gezellig langs, kan ik de foto’s laten zien en kunnen jullie alle verhalen horen zonder jezelf in te spannen:P

Mijn vorige blog ben ik beëindigd met het feit dat Marije en ik samen weer naar Son Thay waren gefietst, naar het internetcafé. Goh, wat lijkt dat nu superlang geleden zeg als ik dit hier thuis aan de keukentafel type. De terugweg zijn we nog op zoek geweest naar een oud dorpje wat ergens moest wezen, maar we konden het niet vinden dus maar teruggefietst naar het hotel.

Zondagochtend lekker uitgeslapen, wat met onze nintendo’s gespeeld (zoo verslavend) en in de middag nog even gewandeld. Het was alleen te warm weer om te wandelen, dat we besloten om maar terug te gaan en nog even lekker bij het meer te zitten….in het gezelschap van heel wat ossen enzo, die steeds dichterbij kwamen. Dus op gegeven moment maar ons kleedje opgepakt en in schommelstoelen verderop gaan zitten. Na het eten zijn we druk geweest met de voorbereidingen voor de volgende dag voor het ophalen van de matrassen.

En dan nu het matrassenverhaal….Maandagochtend ging de wekker al vroeg (nouja, 6.15 dan..) Na een ontbijtje zijn we om 7.25 tegenover het hotel gaan staan waar de bus of om 7.30 of om 7.45 zou aankomen (was niet helemaal duidelijk dus dan maar op tijd er staan). In de verte zagen we de bus al aankomen dus wij op de weg staan en zwaaien maar. De bus zat al helemaal vol en er stonden al allemaal mensen in. Toen Marije en ik de bus in stapten gingen er gelijk allemaal mensen staan die wilden dat wij op hun plek gingen zitten. Verteld dat dit niet nodig was maar toch stonden ze erop, dus uiteindelijk maar gaan zitten. Nou, de bus was een heel avontuur, er kwamen maar mensen bij-in, het leek net een veevervoer. Verder is het mogelijk om de bus overal waar jij maar wilt als passagier te laten stoppen, bijvoorbeeld om even boodschappen te doen. Ook worden er pakjes meegegeven aan de medewerkers op de bus, die een paar dorpjes verder weer bezorgd worden. Verder was het een hele gammele bus met ARKO (alle ramen kunnen open). Aan het begin wilde dit nog wel maar hoe dichter we bij de hoofdstad Hanoi kwamen, hoe meer stof er was en hoe slechter de weg was…onderweg dus ook verschillende mensen zien kotsen…in een zakje, wat vervolgens uit het raam wordt gegooid…lekker op de weg! Uiteindelijk kwamen we na 2 uur met de bus aan bij het busstation van Hanoi. Vanaf hieruit hebben we een taxi genomen naar de plek waar we moesten zijn, daar even bij het hotel langs geweest om over het weekend te overleggen en omdat we tijd over hadden nog een lekkere ananasshake gedronken:D Om 11.00 waren we bij het kantoor van de reisorganisatie en zijn we met een contactpersoon in een taxi gestapt naar de matrassen toe. Er was ons verteld dat we bij een grote fabriek zouden aankomen maar we kwamen bij een piepklein winkeltje, heel smal. Dit winkeltje was in een straat achter het ziekenhuis, dus er waren in de hele straat eigenlijk allemaal dezelfde winkeltjes. We moesten even meelopen met de mevrouw van de winkel want de matrassen stonden ergens anders……verderop in de straat dus:P Het vrachtwagentje was er ook al en wij moesten snel bekijken of de matrassen goed waren omdat ze daar eigenlijk niet op de hoek van de straat mochten staan;) De matrassen leken ons wel te kort, maar het centrum had zelf de maten doorgegeven dus er maar vanuit gegaan dat het wel goed was! Matrassen ingeladen in het gehuurde vrachtwagenTJE, weer terug naar de winkel om te betalen en toen met het vrachtwagentje weer terug naar het vrijwilligerswerk! Gelukkig ging het vrachtwagentje wel rechtstreeks terug (niet zoals de bus langs allemaal dorpjes) waardoor we 1,5 uur later, om 13.15 weer terug waren op het vrijwilligerswerk. Hier hebben we de matrassen uitgeladen en naar onze rustruimte gebracht. De overige vrijwilligers waren ook aan het winkelen, zij gingen nog naar Son Thay om van allerlei spullen te kopen en kwamen even later weer terug. Alle spullen hebben we opgeslagen in onze rustruimte en Marije en ik hebben via de dochter van de directeur vervoer terug geregeld naar het hotel omdat we vanmorgen met de bus waren vertrokken. Uiteindelijk waren we, naar een vermoeiende dag om ongeveer 15.30 weer terug in ons hotel. Lekker op bed gelegen, nog even naar een winkeltje geweest en verder eigenlijk niet zoveel meer gedaan.

Dinsdag was de laatste dag alweer op het vrijwilligerswerk. Marije en ik hadden al een poosje de plannen om een keer lopend naar het vrijwilligerswerk te gaan dus was het vandaag onze laatste kans om dit waar te maken. Om 7.15 zaten we aan het ontbijt en om 7.45 liepen we weg van ons hotel. De lokale bus stopte nog omdat ze dachten dat wij mee wilden en ook onderweg stopten er nog mensen die ons wel mee wilden nemen op de brommer/scooter, wel lief aangeboden maar die rare hollanders gaan liever lopen:P Nadat we stevig hadden doorgewandeld waren we uiteindelijk om 8.40 op Thuy An, waar we even bij konden komen totdat de rest ook was gearriveerd. We zijn eerst helpen voeden bij gebouw 1 en 2, waar we het nog altijd het meest naar ons zin hadden met de staff enzo, echt TOP meiden daar! Na het voeden voor het laatst lekker met de kindjes kunnen knuffelen en wat foto’s gemaakt. Om 11.30 kwam er nog weer een contactpersoon van de reisorganisatie om de laatste dag met ons mee te lopen en te helpen met vertolken. Het leek ons verstandig om de spullen die we gisteren allemaal hadden gekocht maar uit te gaan delen omdat we in de middag nog een afscheidsfeestje zouden hebben. Zo zijn we begonnen met het uitdelen van de matrassen. Het was jammer omdat deze toch iets te kort waren maar gelukkig hadden ze zelf korte, blauwe stroken waarmee we het tekort konden opvullen. Het was zo’n mooi gezicht om de kinderen op de matrassen te zien liggen, je zag gelijk dat het anders aanvoelde voor hen en de kinderen die er meer besef van hadden begonnen er al op te springen! Je zag gewoon dat het veel comfortabeler lag en dat is toch ook veel beter voor de spieren van zulke kinderen! Ook de staff was heel erg blij met de matrassen!! Om 12.30 werden verwacht bij de directeur, waar we thee met allemaal lekkere dingetjes kregen. De directeur vertelde ons (via het contactpersoon) dat hij heel blij was ons als vrijwilligers gehad te hebben. Hij bedankte ons voor onze tijd op Thuy An, onze meningen en verbeterpunten, waarmee ze gaan proberen om het te verbeteren. Daarna mochten we om de beurt naar voren komen om een cadeautje te krijgen van de directeur en daarna nog een certificaat van het contactpersoon van de reisorganisatie. Vervolgens nog wat spullen uitgedeeld, waaronder radio’s die Bertine had gekocht. Zo’n mooi gezicht om de kinderen te zien reageren op muziek, ze begonnen gelijk te dansen, echt prachtig! Afscheid genomen bij de gebouwen, wat vooral bij gebouw 1 en 2 wel voor wat tranen zorgde. Om 15.30 zijn Marije en ik weg gelopen bij het centrum richting het hotel. Onderweg nog wat foto’s gemaakt en om 16.30 waren we weer terug in het hotel, lekker naar de kamer met airco want wat was het warm buiten! Om 18.30, toen we gingen eten kregen we te horen dat we mochten eten op de kosten van het hotel, van de eigenaar! We hadden een heerlijke maaltijd, met Vietnamnese wodka, die we met verschillende mensen van het hotel moesten opdrinken….en uiteindelijk is de fles ook nog leeg gekomen! Toen we weer op de kamer waren hebben we onze tassen ingepakt, nog even met thuis gebeld en de laatste avond gevierd in Suoi Hai.

Woensdagochtend de laatste spullen nog opgeruimd en bij m’n backpack ingestopt, voor de laatste keer lekker ontbeten bij ons hotel en om 10.55 alles naar beneden gebracht. Beneden aangekomen stond de gids van de eerste paar dagen ons al op te wachten. Dit was niet zo’n hele leuke gids dus eigenlijk schrokken we er een beetje van dat we hem weer zagen ;) Afscheid genomen van de mensen van het hotel en in het busje gestapt. We wilden toch nog wel even langs het vrijwilligerswerk omdat dit ook op onze route lag. Toen we aankwamen kwam de directeur ons al tegemoet. Bertine had nog wat kleine matrasjes besteld en die zouden vandaag geleverd worden, dus dit wilden we wel graag even zien. Over het algemeen lagen alle grote matrassen nog mooi in de boxen, ook al waren ze er bij een gebouw ook uitgehaald. De staff in dit gebouw zei dat ze het zonde vonden om het er overdag ook in te leggen, duidelijk gemaakt dat dit de bedoeling wel was! Gelukkig was de directeur er ook bij die beloofde om toezicht te houden. Bij gebouw 3 en 4 hadden ze de radio aan staan en was het zo’n mooi gezicht hoe de kinderen hier op reageerden, echt goed van de staff dus! We kwamen ook bij een gebouw waar de staff de radio al in hun eigen kamer had neergezet, wat dus absoluut niet de bedoeling was! Alles nog even goed duidelijk gemaakt aan de directeur, dat het nu zijn verantwoordelijkheid is om alles in de gaten te houden en dat wij er nu echt voor het laatst waren. Nog even met de directeur op de foto geweest en toen zijn we in het busje gestapt richting Hanoi , waar we om 13.15 aankwamen bij ons vertrouwde hotel in Hanoi. We konden hier de bagage laten omdat we zaterdag pas een kamer hadden gereserveerd en we eerst naar Sapa gingen. De middag in Hanoi zijn we heerlijk uit eten geweest (eindelijk eens weer wat anders dan…rijst en stokbrood:P) en wat door de stad gelopen. Om 16.00 konden we op het kantoor van de reisorganisatie zijn om de treintickets op te halen en daarna zijn we terug gegaan naar het hotel waar we hebben gewacht tot 18.45 om uit eten te gaan. Om 20.00 werden we weer bij het hotel opgehaald door een taxi om naar het treinstation te gaan, waar de trein om 21.10 vertrok naar Sapa. De trein was luxer dan dat we waren gewend van de treinen in Vietnam, dit omdat Sapa erg toeristisch is en de meeste toeristen per trein gaan.

De nacht in de trein was één van de minste nachten die ik in de trein heb gehad, ook al waren we al zo ervaren:P Om 5.00 werden gewekt door de conductrice en om 5.30 waren we in Lao Cai, het treinstation voor de mensen die naar sapa gaan. Op het treinstation een kaartje gekocht voor een busje, die ons 32 km verder naar Sapa zou brengen. We werden uitgezet bij een hotel in Sapa en er werd gevraagd of we de kamers wilden bekijken. Verteld dat we graag op een centraal punt uitgezet wilden worden, dus werden we naar het centrum gebracht. In het centrum kwamen er gelijk allemaal lokale bevolking naar ons toe met de vraag of we iets wilden kopen, heel toeristisch dus! We zijn eerst ergens wat gaan ontbijten en vervolgens zijn we op zoek gegaan naar een reisbureautje omdat we nog moesten boeken wat we in Sapa wilden gaan doen. We kozen ervoor om een dag een wandeling/trekking te doen en de tweede dag scooters te huren zodat we de omgeving wat konden bekijken en wat verder konden komen met een scooter. We moesten wel even oefenen op de scooters zodat we ook zeker wisten dat we hiermee overweg konden de volgende dag, haha, oefenen in de drukste straat van sapa viel nog niet mee maar we zagen het allemaal wel zitten. Hierna even een hotel gezocht waar we konden overnachten en om 9.30 moesten we weer verzamelen bij het reisbureautje voor de trektocht. Er gingen nog 4 mensen en een gids met ons mee met de trektocht. Het eerste stuk was heel druk met erg veel toeristen. Ook de lokale bevolking liep mee, met de hoop dat ze nog wat spulletjes konden verkopen. Na een poosje begonnen we te dalen en liepen we meer tussen de rijstvelden door, echt heel erg mooi! Omdat de winter eraan kwam stond er momenteel geen rijst op de terrassen, maar het maakte het er niet minder mooi om! We troffen het ook heel erg met het weer werd ons verteld, het is namelijk meestal bewolkt en regenachtig in sapa maar wij hadden heel helder weer met een zonnetje :D De wandeling was echt heel erg mooi, hele mooie natuur en de bevolking is ook echt heel aardig en spreekt goed engels. Om 13.00 kwamen we bij een plek waar we een lunch hadden en waarna we vervolgens weer verder gingen. We liepen langs verschillende dorpjes met elk hun eigen kledendracht, heel mooi om te zien! Er werd ook verteld dat de meisjes soms op hun 14e al trouwen, wat moet binnen een eigen stam. Of de meisjes wel of niet getrouwd zijn kan je zien aan de oorbellen die ze dragen. Dragen ze kleine oorbellen zijn ze nog niet getrouwd en als ze grote oorbellen dragen is het een teken dat ze zijn getrouwd. We hebben deze dag 3 verschillende dorpjes bezocht, met verschillende mensen en gewoontes. We liepen ook langs een schooltje waar de kinderen een dansje deden, echt heel leuk om te zien! Na 16 km te hebben gelopen kwamen we bij een plek waar een busje ons weer ophaalde en ons terugbracht naar ons hotel. Na het douchen zijn we nog even naar de markt van sapa geweest, waar ze bij elk kraampje zo ongeveer hetzelfde verkopen maar wat wel leuk was om even te zien! Verder ’s avonds nog lekker uit eten geweest en op tijd gaan slapen omdat de nacht in de trein ook niet zo’n succes was:P

De volgende ochtend werden we niet zo vrolijk wakker….het weer was namelijk VIES! Het was heel erg koud en het regende en het was gigantisch mistig. Gelukkig was het een troost dat we gisteren gewoon een super dag gehad hebben die ze ons niet meer konden afpakken! Om 9.30 stonden we weer voor het reisbureautje waar dezelfde gids als gisteren weer aankwam. Iets later werden er 5 scooters gebracht en na een korte instructie over de scooters konden we beginnen. Het was zo mistig en koud dat we een dik vest aan hadden met een regenponcho. We gingen met de gids mee, eerst tanken en daarna over de “hoofdweg”richting Ban Ho, een plaatsje ongeveer 26 km verderop. Ook hier kwamen gelijk weer vrouwen naar ons toe met de vraag of we wat wilden kopen. We wilden ook graag mooie foto’s maken dus gezegd dat we eerst foto’s wilden maken en daarna wel wat bij hen wilden kopen. We hadden de foto’s gemaakt en toen kwamen er nog veel meer vrouwen die ook wat wilden verkopen, totale chaos dus om de mensen te herkennen wie je op de foto had:P Om ongeveer 12 uur begonnen we aan een wandeling van ongeveer een uurtje naar een ander dorpje, hogerop in de bergen. Het was een pittige wandeling de berg op maar het uitzicht was hier wel weer heel mooi! We waren ongeveer een kilometer gedaald vergeleken met de plaats sapa dus we waren uit de mist gereden. In het andere dorpje hebben we wat rondgekeken, wat foto’s gemaakt en toen zijn we weer terug gelopen naar Ban Ho, waar we ook een lunch hadden om 14.00 uur. Na de lunch, om ongeveer 14.45 zijn we weer op onze scooters gestapt en teruggereden naar sapa. Gelukkig was de terugweg minder mistig, waardoor we eindelijk eens wat konden racen op de scooters omdat het zicht veel beter was. We moesten ook nog door een waterval rijden, waar je dus heel veel gas moest geven omdat je anders stilstond met het water tot aan je knieën… Om ongeveer 16.00 waren we weer terug bij het reisbureau. Het was erg koud (ja…jullie lezen het goed, koud!) dus zijn we bij een restaurantje naar binnen gegaan, lekker bij de openhaard gezeten met een warme chocomel en daarna nog wat gegeten. Vervolgens terug gegaan naar het hotel, waar we nog wat bagage hadden staan en om 18.00 weer met het busje terug naar het treinstation. Om 19.00 waren we weer bij het treinstation, kaartjes opgehaald en gewacht totdat de trein om 20.10 weer vertrok richting Hanoi.

De volgende ochtend werd er om 4.15 op de deur geklopt en om 4.30 stond de trein weer op het station in Hanoi. Hier stonden gelukkig genoeg taxi’s, waarvan één er ons naar het hotel bracht. Bij het hotel was alles donker en het slot zat op de deur…maar gelukkig sliep het personeel in het restaurant en hadden ze ons al gezien, dus snel inchecken en naar onze kamer en nog lekker een poosje kunnen slapen tot om 9.30 de wekker ging. Vervolgens ontbeten en daarna zijn we op souvenirtjes jacht geweest, wat nog niet meeviel om voor iedereen wat leuks te vinden;) Verder nog wat door de stad gelopen en om 17.15 waren we weer terug in het hotel. Hier alvast m`n backpack weer wat hergepakt voordat we om 19.00 uit eten gingen. Het was de laatste avond dat Adine en Anita ook bij ons waren, dus hebben we met z`n vijven ergens gegeten. Nog even gebeld met thuis en daarna lekker gaan slapen.

Zondagnacht erg slecht geslapen (had al vanaf vrijdag last van m`n darmen maar was vannacht wel heel erg). Ontbijt overgeslagen en wat op bed gelegen tv kijken en wat geslapen. Voor de middag toch maar even de kleren aangetrokken omdat we nog naar de supermarkt zouden en nog in een riksja wilden voor de foto. Na wat onderhandelen met de mensen van de riksja hebben we ons terug laten fietsen naar het hotel en daar verder de middag wat geslapen/op bed gelegen. Voor de gezelligheid `s avonds mee geweest uit eten en daarna snel weer terug naar het hotel.

Maandag was de dag van vertrek aangebroken….helaas komt ook aan alle leuke dingen een eind! De wekker ging om 6.30 en nadat we voor het laatst hadden ontbeten in het Hong Ngoc hotel zijn we met de auto van het hotel naar het vliegveld gebracht. Hier hebben we ingecheckt, voor zowel beide vluchten en konden we gelukkig bij elkaar zitten :D De eerste vlucht vanaf Hanoi zou om 10.45 vertrekken maar er werd omgeroepen dat dit later zou zijn in verband met technische problemen….nou, dat hadden ze dus beter niet kunnen vertellen….beetje stressen! Gelukkig konden we om 11.00 alsnog vrij snel het vliegtuig in en vlogen we weg vanuit het mooie Vietnam op weg naar China, waar we om 13.40 aankwamen in Hong Kong (loopt nog een uur voor op Vietnam, dus 7 uur verschil met Nederland). En toen begon het wachten…..opnieuw door de douane en daarna maar even ergens een broodje gegeten. Verder nog wat geschreven, spelletjes gedaan en gewoon wat gezeten mensen kijken. Op zich viel het me allemaal nog wel mee, `s avonds nog even ergens wat gegeten en eigenlijk was het ook zo 0.05 dat we bij de gate moesten zijn. Het was heel druk in de lucht bij Hong Kong dus uiteindelijk vlogen we pas om ongeveer 1.00. Het vliegtuig was weer net zo luxe als de heenweg, eigen schermpje met heel veel mogelijkheden voor je dus op zich vermaak genoeg. Ik heb de film mamma mia nog maar weer eens gekeken maar ben halverwege in slaap gevallen. Heb dus tijdens het vliegen redelijk wat kunnen slapenen voor ik het door had waren ze er alweer met het ontbijt….waar ik niet veel zin in had, omdat m`n darmen nog van slag waren (zal jullie het aantal toiletbezoeken maar besparen:P). Uiteindelijk zijn we om 6.19 geland op Schiphol, even taxiën naar de gate en vanaf daar naar de bagageband. De bagageband liep al dus de bagage was er ook zo en konden we snel doorlopen op zoek naar het ontvangstcomité!! Leuk,leuk om iedereen weer te zien!! Kreeg gelijk een hele mooie:P ballon mee en naar nog wat gekletst te hebben zijn we naar de auto gelopen! Ballon mee in de auto:P en op naar Ommen. Gelukkig hebben we niet in de file gestaan en waren we om 9.30 ongeveer thuis. Het huis was mooi versierd en dan voelt het toch wel heel fijn maar ook onwerkelijk om weer thuis te zijn, net alsof je niet bent weggeweest! Lekkere beschuit met kaas gegeten en samen koffie/thee gedronken en de souvenirtjes bekeken! Daarna een HEERLIJKE douche genomen en lekker bijgekletst met iedereen! Verder over de hele dag nog bezoek gehad, hartstikke gezellig en leuk dus allemaal! `s avonds kom je er toch wel achter dat je eigenlijk heel moe bent (wat wil je ook met tijdsduur van 40 uur van het opstaan in Vietnam tot het gaan slapen in Nederland). Lekker gaan slapen in mijn eigen bed, met een zware, maar lekkere dubbele dekbed!!

Tsjah…en dan ben je zomaar weer terug in Nederland! De tijd is echt supersnel gegaan en ik heb zoveel meegemaakt dat je alles nog niet zo goed beseft wat je allemaal hebt gedaan! Alles is ook zo snel weer normaal hier in Nederland, dat je in een supermarkt de keuze hebt uit heel veel verschillende soorten producten…eigenlijk te zot voor woorden! En dat ik dan donderdag maar weer ben gaan winkelen en m`n klerenkast goed opruim…eigenlijk schaamde ik me ervoor :$ Hoe snel went het luxe leventje al wel weer niet in Nederland! Nu ik een week verder ben gaat het wennen toch wel steeds beter, al blijft het hier wel frisjes hoor:P Nu gaat er een tijd komen naar Vietnam, een tijd waarin ik een baan moet gaan zoeken en moet gaan werken voor de kost, weg studententijd en reistijd…op naar het “normale” leventje, natuurlijk ook wel weer heel leuk en uitdagend!!

Lieve mensen, dit is dan het laatste verhaal wat ik heb getypt rondom mijn reis naar Vietnam. De foto`s die op mijn weblog staan zijn natuurlijk maar een kleine selectie van alle (ruim 2300) die ik er heb gemaakt. En ook heb ik natuurlijk veel meer verhalen! Mochten jullie het leuk vinden om meer te zien/horen over mijn reis, spreek me gerust aan want ik vind het hartstikke leuk om erover te vertellen en mijn foto`s te laten zien!

Bedankt dat jullie mijn verhalen hebben gelezen en voor alle lieve reacties die er zijn geplaatst!!

Liefs Krista!